Κόνγουεϊ, Τζον Χόρτον

(John Horton Conway, Λίβερπουλ 1937 –). Άγγλος μαθηματικός. Το 1959 έλαβε το πτυχίο μαθηματικών από το κολέγιο Γκόνβιλ και Κάιους του Κέιμπριτζ και ξεκίνησε έρευνα στη θεωρία των αριθμών. Το 1964 ολοκλήρωσε το διδακτορικό του και ορίστηκε λέκτορας θεωρητικών μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Το 1965 ο Τζον Λιτς ανακάλυψε ένα πυκνό σύμπτυγμα σφαιρών σε 24 διαστάσεις με ένα πλέγμα το οποίο φέρει έκτοτε την ονομασία πλέγμα Λιτς. Ο Κ. απέδειξε το 1968 ότι, όταν η συμμετρική ομάδα G του πλέγματος Λιτς παραγωγιζόταν από μια κεντρική υποομάδα δευτέρας τάξεως, το αποτέλεσμα ήταν μια προηγουμένως άγνωστη πεπερασμένη απλή ομάδα τάξης 8, 315, 553, 613, 086, 720, 000. Η ομάδα G είχε και άλλα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά, όπως το γεγονός ότι διέθετε αρκετές σημαντικές υποομάδες, συμπεριλαμβανομένων δύο άγνωστων έως τότε απλών ομάδων, καθώς επίσης και ομάδων που είχαν τόσες ομομορφικές εικόνες όσες είχαν όλες οι τότε γνωστές πεπερασμένες σποραδικές απλές ομάδες. Απέκτησε διεθνή φήμη με την ανακάλυψη του Παιχνιδιού της ζωής. Ο Κ. κατόρθωσε να απλοποιήσει τις ιδέες του φον Νόιμαν για μια μηχανή, η οποία θα μπορούσε να παράγει αντίγραφα του εαυτού της και κατασκεύασε ένα μαθηματικό μοντέλο για μια τέτοια υποθετική μηχανή, με περίπλοκους κανόνες επί ενός καρτεσιανού πλέγματος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ανακάλυψε τους υπερρεαλιστικούς αριθμούς, βασιζόμενος στην παρατήρηση ότι συγκεκριμένα παιχνίδια συμπεριφέρονταν ως αριθμοί, με ένα παιχνίδι να εμφανίζεται ως άθροισμα ενός αριθμού μικρότερων παιχνιδιών. Ο Κ. συνέβαλε σημαντικά στις προόδους της θεωρίας των ομάδων και πραγματοποίησε πρωτοποριακή έρευνα στη θεωρία των αριθμών, στη θεωρία των παιγνίων, στις τετραγωνικές μορφές και στη θεωρία των κωδίκων. Το 1986 ανέλαβε την έδρα Τζον φον Νόιμαν στα μαθηματικά του πανεπιστημίου Πρίνστον των ΗΠΑ, και το ερευνητικό ενδιαφέρον του προσανατολίστηκε στη γεωμετρία και ειδικότερα στις συμμετρίες των κρυσταλλικών πλεγμάτων.